Een ploeg Groendoeners is druk in de weer aan het station van Heusden. Onkruid branden, bladafval ruimen, snoeien en wieden. Assistent Axelle De Dycker (52) stuurt de medewerkers aan. Twintig jaar lang was ze huisarts, tot ze voor een verrassende carrièreswitch koos.
“Na twintig jaar werken als huisarts was het tijd voor iets anders”, zegt Axelle. Ze wikt haar woorden en het ligt haar nog gevoelig om te praten over wat haar ertoe aanzette haar job als arts op te geven. “Werken als arts vind ik nog steeds een mooie en boeiende job, hoor. Na mijn studie tropische geneeskunde heb ik drie jaar in het Mexicaanse binnenland gewerkt waar ik boeren opleidde en heb zien openbloeien tot basisgezondheidswerker, een geweldige ervaring. Als huisarts in België heb ik vooral genoten van die speciale vertrouwensband met de patiënt en de samenwerking met mijn collega’s. En toch... er kwam een moment dat die job niet meer bij mij paste en dat mijn eigen gezondheid er onder leed."
"En wie zegt dat je veertig jaar hetzelfde werk moet doen? Mensen verwachten dat, zeker van een arts. Ik dacht dat zelf ook wel. Maar het hoeft helemaal niet. Goed voor jezelf zorgen is niet alleen gezond eten en veel bewegen, je moet soms ook beslissingen durven nemen die je levensloop drastisch veranderen.”
Boerin
Ze stopte haar werk als arts en laste een pauze in. Het gaf haar tijd om na te denken hoe het verder moest en wat ze wel wilde doen. “Voor ik ging studeren, wilde ik graag boerin worden. Ik ben graag buiten aan het werk. En ik wil me ook sociaal inzetten. Als arts werkte ik in een wijkgezondheidscentrum waar ook vaak mensen met psychosociale problemen langskwamen. Ik leerde dat je sociale situatie een grote invloed heeft op je mentale sterkte. Wie goed omringd is en zich goed voelt, staat sterker om hindernissen te nemen in het leven.”Dus een job met een grote sociale impact in de buitenlucht, met de handen uit de mouwen? Dat klinkt als De Winning. Axelle nam contact op en kwam kennismaken. Al snel kon ze als vrijwilliger aan de slag in de groentetuin in Lummen. “Bestellingen klaarmaken, groenten telen … Het werk lag me en ik kreeg een contract als assistent. Na zes maanden werken sloot de tuin. Ik kreeg de keuze: de facilitaire dienst of de Groendoeners. Het werden de Groendoeners.”
Voldoening
“Ik voel me enorm dankbaar dat ik dit werk kan doen. Ruilen voor een dokterspraktijk? Neen, bedankt. “Ik haal voldoening uit het samenwerken met de hele ploeg. Samen maken we de plek mooier. Voorbijgangers bedanken ons soms voor het mooie onderhoud. Het welzijn van de medewerkers ligt me nauw aan het hart. Het is daarbij belangrijk de signalen te zien: is iemand wat stiller dan anders? Of net rumoeriger? Dan tracht ik te achterhalen of er iets scheelt en ondersteun ik waar ik kan. Ik prijs me gelukkig met onze medewerkers, ze hebben stuk voor stuk een goede inborst en ook dat motiveert me. Een stethoscoop is een heel ander instrument dan een haagschaar of een bosmaaier. “Ik had geen enkele voorkennis van groenonderhoud”, zegt Axelle. “Ik werd in het diepe gesmeten en heb meteen moeten leren zwemmen. Gelukkig kan ik rekenen op een ervaren en zeer toegankelijke leidinggevende. De medewerkers zelf geven me veel kennis door. Ze kennen hun werk en willen het goed doen. Ik stuur hen aan, zorg ervoor dat ze steeds een volgende opdracht hebben zodat het werk niet stilvalt en heb oog voor de sfeer in de groep. Lachen en een gezonde dosis humor zijn belangrijk. Het kan ook wel eens botsen, want we zijn allemaal verschillend, maar dat is op elke werkvloer zo.”
